Turisti koji će obići treking stazu u Čoljošpalošu će dobiti pravu sliku o jednom skoro zaboravljenom građevinskom materijalu, specijalnom lokalnom krečnjaku. Taj krečnjak je bio poznat već oko 1000. godine, korišćen je pre svega za izgradnju osnove zgrada. Nazivali su ga najrazličitijim imenima.
Sečenje krečnjaka je težak fizički rad, radio se ručno, odvaljivao se u ogromnim komadima od 100 kg gvozdenom šipkom od nekih 20 kg, koji je bio zašiljen na oba kraja. Na ovoj teritoriji je eksploatacija krečnjaka obustavljena u sedamdesetim godinama prošlog veka. Sličan prirodni fenomen postoji na samo nekoliko mesta na svetu, u Kaliforniji, i u Južnoj i Zapadnoj Australiji.
Teritorija je pod zaštitom od 1978. godine. Ovo nalazište krečnjaka i dolomita nije značajno samo iz geološkog aspekta, nego predstavlja prirodno i kulturno dobro, jer je spomen-mesto kamenorezačkog zanata, koji se obavljao vekovima. Pored nalazišta možemo pogledati i pastirske zgrade tipične za regiju između Dunava i Tise, njihova konstrukcija se bazira na narodnoj tradiciji.
